درد، گزگز و بیقراری علامت سندروم «پای بیقرار» است
5 درصد افراد جامعه با درجههای مختلف به بیماری سندروم پای بیقرار دچار میشوند که علائمی چون درد، گزگز، بیقراری و حتی گرفتگی عضله را در اندام تحتانی به خصوص ساقها تجربه میکنند.
بیماری پای بیقرار بیماری شایعی است که در عین شایعبودن در بین مردم ناشناخته است.
5 درصد از افراد جامعه با درجههای مختلف به این بیماری دچار میشوند که علائمی چون درد، گزگز، بیقراری و حتی گرفتگی عضله را در اندام تحتانی به خصوص ساقها تجربه میکنند.
این درد عصرها و شبهنگام تشدید میشود تا حدی که بیمار را مجبور میکند که پا و ساق خود را برای بهبود علائم ماساژ دهد.
این بیماری به دو صورت اولیه که معمولاً عامل ارث در آن دخیل است و همچنین فرم ثانویه تقسیم میشود که عامل ثانویه به کمبود آهن، بیماریهای خاص مثل واریس، نارسایی کلیه، دیابت، پارکینسون، اماس و بیماریهای روماتیسمی تقسیمبندی میشود.
تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس علائم بالینی و نبود بیماریهای دیگر مثل آسیب اعصاب محیطی و اختلالات عروقی است چرا که بررسیهای انجام شده و آزمایشها در این بیماری طبیعی است و فقط فقر آهن در این بیماری مشاهده میشود.
شروع این بیماری برای اغلب افراد در سنین جوانی می باشد و از لحاظ درمان، برطرف کردن عامل زمینهای چون کمبود آهن، درمان واریس و بیماریهای مختلفی که ذکر شد به علاوه درمان دارویی تحت نظر پزشک مربوطه میتواند موثر باشد.
منبع: فارس نیزو – محمد مهدی امام، فوقتخصص روماتولوژی – مورخ 1392/11/21