خطر ضرب دیدگی کمتر از شکستگی نیست
ضرب‌دیدگی در قسمت‌های نرم مثل بافت‌های نرم می‌تواند باعث پارگی تاندون، عصب یا شریان شود که اهمیت و خطر آن کمتر از شکستگی نیست و به درمان جدی نیاز دارد.
ضرب‌دیدگی که به واسطه یک جسم فرو رونده یا آلات تیز به وقوع می‌پیوندد، در مرحله اولیه به پوست فشار می‌آورد و در ادامه می‌تواند بسته به شدت آن به عضلات، تاندون، عصب و استخوان آسیب وارد کند.
اگر شدت ضربه خفیف باشد، پوست آزرده می شود و خونمردگی در سطح پوست نمایان می‌شود اما اگر ضربه شدید باشد می‌تواند به بافت‌های نرم آسیب برساند.
اگر شدت ضربه زیاد باشد به استخوان منتقل و باعث قطع ارتباط استخوان می‌شود که شکستگی به آن اتلاق می‌شود.
اولین اخطار در مواجهه با ضرب‌دیدگی، بی‌حرکت نگاه داشتن عضو با یک آتل یا باند برای التیام تورم و درد حاصله است.
قرار دادن کیسه یخ بر روی موضع آسیب‌دیده تا رسیدن به مرکز درمانی نیز ضروری است.
در شکستگی فرد با درد بیشتر، ناتوانی و تغییر شکل در عضو آسیب‌دیده مواجه است حتی خونریزی جلدی و داخل جلدی نیز بیشتر است.
در ضرب‌دیدگی با توجه به اینکه استخوان که محور اسکلتی و محور نگهدارنده بدن است می‌تواند در موارد شدید آسیب ببیند و عملکرد آن ناحیه مختل شود.
ضرب‌دیدگی و شکستگی هر دو به مراجعه به پزشک و درمان جدی نیاز دارند، البته در بسیاری موارد درمان جدی به معنای عمل نیست.
منبع: فارس نیزو - غلامعلی عکاشه، دبیر انجمن جراحان ارتوپدی – مورخ 1392/11/21